Verpleeghuizen hebben te maken met gigantische prijsstijgingen voor energie, voeding en transport. Hun extra gestegen kosten variëren van enkele tonnen tot zelfs miljoenen euro’s per jaar. Het kabinet compenseert de zorginstellingen onvoldoende, waardoor bezuinigingen en ontslagen dreigen.
“Ontslagen in de zorg omdat de energiekosten niet meer zijn op te hoesten, dat is echt een horrorscenario”, waarschuwt Liane den Haan. De zorg van het Tweede Kamerlid is verre van onterecht: verpleeghuizen dreigen te bezwijken onder de gigantisch toegenomen kosten voor energie, voeding en transport. Zij zoeken noodgedwongen hun toevlucht tot extra bezuinigingen en mogelijk zelfs het ontslaan van zorgmedewerkers.
Zorgen over continuïteit
In 2022 gaven verpleeghuizen 477 miljoen euro méér uit aan onder meer energie. Daarvoor had het kabinet een compensatieregeling opgesteld. Een extra vergoeding voor de gestegen energiekosten wordt voor 2023 geregeld in de reguliere tarieven. Maar daar wringt de schoen, want compensatie blijkt nauwelijks meegenomen in die reguliere tarieven. “Ik hoor zorgbestuurders die zich vreselijk zorgen maken over hoe ze continuïteit van zorg kunnen blijven bieden. Zij worden geconfronteerd met bedragen van enkele tonnen tot zelfs miljoenen euro’s per jaar méér aan uitgaven, alleen al aan energie”, zegt Liane den Haan. “En dan moeten er ook nog eens talloze miljoenen gevonden worden voor de stijgende personeelskosten volgend jaar!”
Vreselijke keuzes
“Bestuurders van zorginstellingen geven aan dat zij voor vreselijke keuzes staan”, vertelt Liane. “Bijvoorbeeld met nog minder personeel gaan werken in de instellingen. En in de thuiszorg nog meer dan nu al gebeurt ‘nee’ gaan verkopen. Of met minder personeel meer cliënten of bewoners gaan verzorgen. En de werkdruk is al niet meer te doen. Er is al een ouderenzorgorganisatie die voorbereidingen treft 120 mensen te gaan ontslaan als er niets verandert. Terwijl de wachtlijsten enorm zijn. Dat kan echt niet!”
Lees of bekijk hieronder de volledige bijdrage van Kamerlid Liane den Haan van GOUD bij het debat over ouderenzorginstellingen die in de financiële problemen komen vanwege de hoge energiekosten, met minister Conny Helder van Langdurige Zorg.
“De energiekosten lopen de spuigaten uit. En hierdoor zijn andere zaken ook veel duurder geworden, zoals voeding en transport.
Energie, voeding en transport. Drie belangrijke ingrediënten voor het bieden van goede ouderenzorg. In de instelling en thuis. Want kwetsbare ouderen kunnen niet in de kou zitten. Kwetsbare ouderen kunnen niet minder gezond gaan eten en kwetsbare ouderen kunnen niet zonder zorgvervoer.
We zien een uitgavegroei in de verpleeghuizen van 477 miljoen vorig jaar.
Gelukkig heeft het Kabinet vorig jaar geld beschikbaar gesteld in de vorm van een compensatieregeling voor in ieder geval de energiekosten. Voor dit jaar zou dit geregeld worden in de reguliere tarieven.
Klaar zou je denken.
Maar na een rondje gebeld te hebben met het veld blijkt dat het anders zit. Zij geven aan dat compensatie nauwelijks is meegenomen in de reguliere tarieven. Hoe zit dat?, vraag ik de minister.
Ik hoor zorgbestuurders die zich enorme zorgen maken over hoe ze continuïteit van zorg kunnen blijven bieden. Bedragen van enkele tonnen tot miljoenen per jaar meer aan uitgaven, alleen al aan energie.
En dan heb ik het nog niet eens over 2024. Het WLZ-budget wordt dan eerst door de minister gekort met 225 miljoen, structureel oplopend tot een bezuiniging van 485 miljoen, waarna vervolgens de zorgkantoren ook nog eens uitgaan van een tarief van 95,5%, de Normatieve Huisvestingscomponent wordt met 8% naar beneden bijgesteld en er komt er geen dekking voor cao-stijgingen anders dan de OVA, terwijl de bonden meer willen dan 10% loonsverhoging. Daarmee ontstaat een extra tekort van minstens 4,65 %. Zoals het er nu naar uitziet moeten er ook nog eens talloze miljoenen euro’s gevonden worden aan stijgende personeelskosten volgend jaar.
Hoe dan?, vraag ik aan de minister.
In de brief van gisteren staat dat er 100 miljoen structureel voor de NHC bij komt. Dat betekent dus minder korting dan de 8%, maar nog steeds een korting. Kan de minister precies aangeven wat dit nou netto aan korting betekent?
De bestuurders geven aan dat zij voor vreselijke keuzes staan. Bijvoorbeeld met nog minder personeel gaan werken in de instellingen. En in de thuiszorg nog meer dan nu al gebeurt ‘nee’ gaan verkopen. Of met minder personeel nog meer cliënten of bewoners gaan laten verzorgen. En de werkdruk is al niet meer te doen.
Er is nu al een ouderenzorgorganisatie die voorbereidingen treft om 120 mensen te gaan ontslaan als er niets verandert. Terwijl de wachtlijsten enorm zijn. Hoe dan? Dit kan echt niet!
Ik ben benieuwd naar de onderbouwing en haalbaarheid van de kortingen in de ouderenzorg. Ook Actiz mist die onderbouwing. Kan de minister de Kamer die onderbouwing doen toekomen? Morgen is het de dag van de Verpleging. We moeten ons zorgpersoneel koesteren.
Ik snap dat we met elkaar voor een enorm grote uitdaging staan. Maar mogelijk ontslagen in de zorg omdat de energiekosten niet meer zijn op te hoesten is echt een horrorscenario. Dat mogen we ons zorgpersoneel maar ook onze ouderen niet aandoen.”
